اموال در قانون مدنی ایران بصورت اموال منقول، اموال غیر منقول و اموال بدون مالک (مجهول المالک) دسته بندی شده است. ما قبلا در قالب مطلبی اختصاصی به موضوع اموال منقول پرداختیم و در این مطلب به اموال غیر منقول خواهیم پرداخت. از شما دعوت می کنیم با ما همراه باشید.
تعریف اموال غیر منقول در قانون
تعریف اموال غیر منقول در ابتدای قانون مدنی (مواد 12 تا 18) آورده شده است. در ماده 12 اینگونه بیان شده است که اموال غیر قابل نقل جزو اموال غیر منقول محسوب می شوند. در واقع اموالی که نقل آنها موجب خرابی و خسارت شود جزو مال غیرمنقول تلقی می شوند. در ماده 13 نیز آورده شده که اراضی و ابنیه و هر چه که در بنا منصوب و جزو آن محسوب می شود غیرمنقول است. همچنین تمامی مصالح و موادی که در آن بنا استفاده شده باشد. در ماده 14 که کمی جای بحث دارد ذکر شده است اموالی مثل آینه، مجسمه و … که در بنا یا زمین به کار رفته باشد و به سبب نقل موجب خرابی خود یا محل آن می شوند مال غیرمنقول است. در ماده 16 نیز ذکر شده تمامی درختان و موارد دیگر که در زمین کاشته شده است تا زمانی که بریده یا کنده نشده، مال غیرمنقول هستند. در ماده 17 قانون مدنی ذکر گردیده که حیوانات و اشیای مورد استفاده برای زراعت در باغات و زمین های زراعی جزو اموال غیرمنقول به شمار می روند. البته بررسی و تشخیص این موضوع بر عهده محاکم است زیرا ممکن است جزئیات زیادی داشته و محل اختلاف باشد. در ماده 18 نیز به این موضوع اشاره شده که حقوقی از قبیل حق انتفاع، حق ارتفاق و مواردی نظیر دعوای خلع ید و نظیر آن تابع و مشمول قوانین اموال غیرمنقول می شوند.
انواع مال غیرمنقول و مثال هایی در مورد آن
تمامی زمین ها، ساختمان ها، باغات و … که جزو املاک هستند جزو اموال غیرمنقول محسوب می شوند. همچنین کلیه موارد و مصالح مورد استفاده در املاک که در تعریف مال غیرمنقول به آن اشاره کردیم.
شرایط تبدیل مال غیر منقول به مال منقول
همانطور که گفته شد بخش قابل توجهی از اموال غیرمنقول به دارایی های املاکی مربوط می شود. حال اگر از تخریب ملک، مصالحی مانند آجر و فولاد و … استخراج شود این موارد به اموال منقول تبدیل می شوند. باید در نظر گرفت که تا زمان تخریب قانونی ملک، مصالح مورد استفاده قابلیت تغییر ماهیت ندارند.